• όταν θέλουμε να κλείσουμε διαστήματα μεταξύ των δοντιών, που είναι αραιά (αραιοδοντία).
• για να διορθώσουμε την θέση προσθίων δοντιών-εάν αποκλειστεί η ορθοδοντική θεραπεία-π.χ. σ έναν συνωστισμό
• όταν θέλουμε να επαναφέρουμε το σχήμα των δοντιών. Αυτό αφορά σε ασθενείς, που τα δόντια τους έχουν φθαρεί (αποτριβές) ή, που έχουν δόντια σπασμένα
• για να καλύψουμε δόντια, που φέρουν εκτεταμένα σφραγίσματα
• όταν θέλουμε να ”επανατοποθετήσουμε” στη σωστή θέση του ένα δόντι, το οποίο βρίσκεται ”πιο μέσα” από τα υπόλοιπα.
• για να “λευκάνουμε” τα δόντια με μόνιμο τρόπο σε συνδυασμό με τις τεχνικές χημικής λεύκανσης των δοντιών
• όταν θέλουμε να ”γεμίσουμε” τα ανυποστήρικτα χείλη και τις παρειές

• Είναι αποκαταστάσεις μερικής κάλυψης και άρα απόλυτα συντηρητικές έναντι των άλλων προσθετικών αποκαταστάσεων ολικής κάλυψης (στεφάνες- θήκες)(Βλ. Προσθετική θήκες)
• Αποδίδουν περισσότερο ομοιογενείς επιφάνειες στα δόντια, καλύτερη στιλπνότητα, καθώς και πολύ καλή μάκρο- και μίκρο-μορφολογία.
• Απαράμιλλες μηχανικές ιδιότητες(σκληρότητα, αντοχή στην θλίψη και στον εφελκυσμό). Υπό προϋποθέσεις μια όψη πορσελάνης μπορεί να αυξήσει την αντοχή του δοντιού στις θλιπτικές και εφελκυστικές δυνάμεις (πλάγιες).
• Άριστες οπτικές ιδιότητες
• Αποτελούν την λύση εκλογής, σε όλες τις περιπτώσεις, όπου δεν μπορούν να τοποθετηθούν όψεις ρητινών. (βλ. Όψεις Ρητίνης)
• Μπορούν να αποκαταστήσουν μεγαλύτερα ελλείμματα απ’ ό,τι οι όψεις συνθέτων ρητινών.
• Συγκολλούνται επί της αδαμαντίνης και οδοντίνης (τεχνική bonding) κι επομένως δεν επηρεάζουν την δομική ακεραιότητα του δοντιού/-ων
• Είναι απόλυτα βιοσυμβατές και ”φιλικές” με τους ιστούς του περιοδοντίου (ούλα)

• Απαιτούν ενδιάμεσα στάδια και επιπλέον κόστη (εργαστηριακά κλπ)
• H συγκόλληση των όψεων πορσελάνης είναι ευαίσθητη και χρονοβόρα διαδικασία, καθώς χρειάζεται απόλυτος έλεγχος της υγρασίας (χρήση οδοντιατρικού απομονωτήρα
• Χρειάζεται πολύ συγκεκριμένη προετοιμασία και ευαίσθητοι χειρισμοί ώστε να διατηρηθεί όσο γίνεται μεγαλύτερη επιφάνεια αδαμαντίνης. Γι αυτό είναι αναγκαία η χρήση χειρουργικού μικροσκοπίου ή χειρουργικές λούπων) (βλ. Ιατρείο-Εξοπλισμός)
• Επειδή το πάχος των όψεων είναι μικρό δεν ενδείκνυνται για κάλυψη δυσχρωμικών δοντιών
• Απαραίτητη προϋπόθεση για την επιλογή των ολοκεραμικών όψεων είναι η σωστή αξιολόγηση της:
  • περιοδοντικής κατάστασης του ασθενούς (ούλων και οστού),
  • σύγκλεισης (του τρόπου δηλαδή που τα δόντια έρχονται σε επαφή μεταξύ τους)
  • και της ενδεχόμενης ανάγκης για επιμέρους ειδικές θεραπείες (αισθητική χειρουργική).

• προετοιμασία των προστομιακών επιφανειών των δοντιών
• κατασκευή των μεταβατικών-προσωρινών αποκαταστάσεων
• αποτύπωση των δοντιών
• κατασκευή των τελικών αποκαταστάσεων αστρίου (feldspathic) ή διπυριτικού λιθίου (e-max)
• και την τελική συγκόλλησή τους στη θέση τους.

Οι όψεις πορσελάνης χρησιμοποιούνται σχεδόν στις ίδιες περιπτώσεις, που χρησιμοποιούνται και οι όψεις ρητίνης με τη διαφορά πως αντιμετωπίζουν πιο εκτεταμένα περιστατικά